تو این چند وقته بار ها سوال شده بود که آیا تحریک جنسی و ... تاثیری در روند رشد و ارتقای وضعیت جسمانی داره یا نه . پاسخ سوال اونقدر ساده ست که نیازی به پاسخ جداگونه ندیدم و با میل جوابشو دادم اما اونقدر زیاد شد تعداد سوالات مشابه که بهتره همینجا تمومش کنیم !
باید در جواب سوال دوستانی که از تماس و در نتیجه ارضای جنسی یا در ورژن های پایین تر اون یعنی استمنا !!!! میترسیدن و به عنوان دشمن اصلی رشدشون نام میبردن بگم که اصلا همچین چیزی صحت نداره ! یه چیزی شنیدین درباره اینکه اسپرم حاوی پروتئین و املاح و ... ست اما این مقادیر اونقدر نیست که بدن دچار تحلیل رفتن بشه ! که اگر اینطور بود فاتحه متاهل ها خونده بود و ورزش دیگه تعطیل میشد براشون !
بله . ورزش ( به خصوص ورزش سنگین ) باعث تحریک بدن و تولید بیشتر این مواد میشه ولی ضرری رو متوجه رشد عضلانی نمیکنه همونطوری که فایده ای هم براش نداره ! البته این مورد درباره کسانی که از دارو استفاده میکنن فرق داره که در اون صورت موضوع بحث عوض میشه ...
( حالا ما رو متهم به ترویج خود ارضایی و ... نکنین ! ما فقط طبق شنیده ها و مطالعاتی که قبلا داشتیم جواب یه سری دوستان رو دادیم ! همین ! )
برای خیلی ها این سوال پیش اومده که اصلا این آمینو اسید چیه ؟! همین امروز وقتی یکی ازم پرسید : وقتی آمینو تهیه کنم دیگه نیازی به کراتین ندارم ؟! فهمیدم که اصلا کوچکترین ذهنیتی درباره آمینو و تاثیراتش در بدن نداره . به طور خلاصه بشنوید از آمینوها :
اصلی ترین ساختار پرو تئین ها را اسید های آمینه تشکیل می دهند که تفاوت اصلی آنها با کربو هیدرات و چربی در وجود نیتروژن در ساختار سلولی آمینو اسید ها علاوه بر کربن – هیدروژن و اکسیژن است . حدود 20 اسید آمینه اصلی شناسائی ونامگذاری شده است که در یک تقسیم بندی کلی به دو نوع ضروری و غیر ضروری نامیده می شوند . اسید های آمینه ضروری آنهائی هستند که بدن قادر به ساخت آنها نیست و باید از طریق رژیم غذائی تامین شوند ولی بدن قادر به ساخت و سنتز آمینو های غیر ضروری هست. آمینوهای ضروری عبارتند از آرژنین – لیزین – تره اونین- لوسین – میونین – والین – فنیل آلین –ایزو لوسین و ... و آمینو های غیر ضروری : گلیسین – آلین – گلوتامین – لیستین و ....
و اما از میان آمینو اسید های ضروری یکسری از انها به نوع زنجیری شاخه دار (لوسین – ایزو لوسین – والین ) معروفند که بسیار در ساخت عضلات مهم هستند و سریعا جذب می شوند و اثر آنابولیکی بسیار زیادی دارند . البته دلیل جذب سریع انها این است که بجای کبد در عضلات متابولیزه می شوند .
نکته مهم اینکه برای عملکرد صحیح باید هر سه آمینو اسید شاخه دار همزمان مصرف شوند و همراه با با آمینوهای تریپتوفان (آمینو ضروری )و تیروزین (آمینو غیر ضروری ) نباید مصرف شود .
عملکرد بعضی آمینو ها
آرژنین : آزاد کردن هورمون رشد
گلیسین : کنترل افسردگی – آزاد سازی هورمون رشد
اسید گلو تامیک (گلوتامین ) : تقویت سیستم ایمنی- رشد عضله
سرین :تولید انرژی – بالا بردن قند خون
آلانین : جلوگیری از تحلیل عضله
سیستین : ضد پیری و کاهش التهاب و آنتی اکسیدان بافتهای بدن
لوسین – ایزو لوسین – والین ( شاخه دار ): بالابردن توان و ساخت عضله
با تشکر از دوست خوبم آقای صانعی
همه چیز درباره گلوتامین :
گلوتامین یکی از اسید امینه هایی که خود بدن قادر به ساخت ان میباشد به همین دلیل هم تا چندی پیش جز امینو اسید های غیر ضروری دسته بندی میشدزمانی که نیاز بدن به این امینو اسید در شرایط ویژه ای مانند ورزش و عفونتها افزایش پیدا میکند مقادیری کگه بدن تولید میکند کفاف نیازش را نمیدهد و به همین دلیل هم این امینو اسید جزو امینو اسید های نیمه ضروری تقسیم بندی شد. محل اصلی ذخیره و تولید این تمینو اسید در بدن عضلات هستندگلوتامین با ذخیره ی اب در عضلات مراحل سنتز پروتئین و رشد عضلانی را فراهم میسازد.اگر مقادیر گلوتامین در عضلات کاهش یابد تعادل اب و حفظ ان در عضله با مشکل مواجه میشدو همین موجبات از دست دادن حجم عضلانی را فرهم میسازد.این امینو اسید به خصوص برای پرورش کارها که به علت تمرین شدید نیازشان به گلوتامین افزایش پیدا میکند از اهمخییت خاصی برخوردار میباشد.
در چندین تحقیق مشخص شده که گلوتامین میتواند عضلات را در شرایط انابولیک خوبی قرار دهدو بااعث افزایش حجم انها شود.علاوه بر این گلوتامین بهبود عضلات را بعد از یک تمرین سنگین افزایش میدهد.و بعضی از ورزش کاران از دم عضلانی بهتر و افزایش قدارت عضلانی بیشتر سخن میگویند.عده ی دیگری هم افزایش وزن و ... رو بعد از مصرف اون گزارش میکنند و افزایش
گیلکوژن عضلات و اب در انها میتواند توجیه کننده ی این مسائل باشد.هنوز هم بهترین دوز مصرف کراتین مورد بحث است.و در این مورد اختلاف نظر وجود دارد .با وجود این چون نیاز گلوتامین در پرورش اندامها به شدت افزایش میابد نیاز یک حرفه ای به گلوتامین حدود 20 تا 50 گرم در روز تخمین زده میشود.حتی با مصرف ÷روتئین زیاد در طول روز این نیازتامین نمیشود.
چون گلوتامین به حرارت حساس است و احتمالا پخت و پز مقدار گلوتامین موجود در مواد غذایی را از بین میبرد.مصرف 20 تا 50 گرم گلوتامین در روز میتواند نیازهای یک حرفه ای را مرتفع سازد.برای این کار باید مقادیر فوق را در 4 تا 6 وعده ی جداگانه مصرف کرد.(که یکی از این وعده ها باید بلاافاصله بعد از بلند شدن از خواب و یکی از انها باید بلافاصله قبل از خواب مصرف شود) تا بتوان حداکثر تحریک را در بدن برای ازاد ساختن هورمون رشد ایجاد کرد. و دو وعده یدیگر بلافاصله قبل و بعد از تمرین است.
در ابتدا تصور میشد که جذب گلو تامین از راه خوراکی نا چیز است .اما در یک تحقیق که در سال 1955 انجام شد این موضوع رد شد و از طرفی هم ثابت شد که این گلوتامین میتواند مقادیر ترشح هورمون رشد را تا مقادیر زیادی افزایش دهند. مصرف گلوتامین همراه با عوارض نیست و حتی در مقادیر چندین برابر دوز هم توصیه شده و عوارضی هم مشاهده نشده است .
::..::..::..::..::..
یکی از دوستان هم خواسته بود درباره مسابقات پرس سینه قهرمانی جهان خبری به دست بیارم که باید بگم این مسابقات برگزار شد و نتایج و رده بندی رو میتونین در این لینک ببینین .
تا حالا صحبت های زیادی درباره کراتین شده و مقاله های زیادی رو هم خوندین . ولی همیشه این سوال ثابت دوستان از منه که : چه کراتینی مصرف کنم و آیا فلان مارک با فلان ترکیب کارسازه ؟ کراتین مونوهیدرات خوبه یا کراتین انسولین دار یا ... برای پاسخ به سوالات بیشمارتون باید بگم اول باید کراتین و ترکیبش و عملکردش تو بدن رو بشناسین که تقدیمتون میکنم :
کراتین منوهیدرات Creatine monohydrate
این نوع مکمل در بازار به صورت پودر، کپسول، قرص جویدنی و قطره یافت می شود. ولی در ایران اغلب به صورت پودر در بسته های 120 تا 1000 گرمی دیده می شود. مقدار کراتین منوهیدرات موجود در یک قاشق پودر کراتین حدود 5 گرم می باشد.
کراتین چیست؟
کراتین ماده ای است که در بدن انسان در طی سوخت و ساز پروتئین تولید می شود. این ماده در غذاها و مکملهای به همین نام وجود دارد.
کراتین منو هیدرات جهت افزایش ذخایر کراتین و کراتین فسفات (CP) بدن مصرف می شود.
CP در بدن انسان از ترکیب کراتین و فسفات تولید شده و همراه با آدرنالین تری فسفات (ATP) در بافت عضله ذخیره می شود. در واقع CP در دسترس ترین و سریعترین منبع سوختی جایگزین ATP است.
ولی نقطه ضعف آن توانایی کم بدن در ذخیره این ماده می باشد. کراتین در بدن از سوختن پروتئینها و اسیدهای آمینه ی آرژی نین، گلیسین و متیونین بدست می آید. این ماده بطور طبیعی در گوشت قرمز و ماهی یافت می شود. هر یک کیلو گرم گوشت قرمز حدود 5 گرم کراتین دارد.
از عمده اثرات کراتین می توان به موارد ذیل اشاره کرد:
1- افزایش قدرت عضله
2- در فواصل بین تمرینات سنگین ورزشی بازسازی ذخایر انرژی را سرعت می بخشد.
3- بدون افزایش چربی بدن، در افزایش توده عضلات بدن نقش قابل توجهی دارد.
4- آستانه بی هوازی را در بدن افزایش می دهد.
5- در تمرینات ورزشی سرعتی و شدید، ضمن کاهش تولید اسید لاکتیک، مانع از خستگی شده و مدت تمرین شدید را طولانی تر می کند.
پس به طور کلی می توان هنگام نیاز به افزایش وزن و توده عضلات، افزایش قدرت و سرعت در حرکات انفجاری و کمک به تولید ATP در بدن از این ماده استفاده نمود.
مقدار مصرف:
اصولاً جهت نتیجه گیری کامل و صحیح لازم است مصرف کراتین را به دو مرحله ی بارگیری و نگهدارنده تقسیم کرد.
مدت مرحله بارگیری 5 روز است و مرحله نگهدارنده از روز ششم آغاز می شود. مقدار مصرف این ماده را در هر دو مرحله و برای زنان و مردان می توان از جداول ذیل استخراج نمود:
جدول 1- طرز مصرف کراتین منوهیدرات در ورزشکاران مرد
مرحله نگهدارنده |
مرحله بارگیری |
وزن بدن |
4-2 گرم |
9 گرم |
کمتر از 36 کیلوگرم |
5-3 گرم |
10 گرم |
41-36 کیلوگرم |
6-3 گرم |
11 گرم |
45-42 کیلوگرم |
7-4 گرم |
13 گرم |
50-46 کیلوگرم |
7-4 گرم |
14 گرم |
55-51 کیلوگرم |
8-4 گرم |
15 گرم |
59-56 کیلوگرم |
8-4 گرم |
16 گرم |
64-60 کیلوگرم |
9-5 گرم |
17 گرم |
68-65 کیلوگرم |
9-5 گرم |
18 گرم |
73-69 کیلوگرم |
10-5 گرم |
19 گرم |
77-74 کیلوگرم |
10-5 گرم |
20 گرم |
82-78 کیلوگرم |
11-6 گرم |
22 گرم |
86-83 کیلوگرم |
12-6 گرم |
23 گرم |
91-87 کیلوگرم |
12-6 گرم |
24 گرم |
95-92 کیلوگرم |
13-7 گرم |
25 گرم |
بیشتر از 95 کیلوگرم |
جدول 2- طرز مصرف کراتین منوهیدرات در ورزشکاران زن
مرحله نگهدارنده |
مرحله بارگیری |
وزن بدن |
3-2 گرم |
6 گرم |
کمتر از 36 کیلوگرم |
4-2 گرم |
7 گرم |
41-36 کیلوگرم |
4-2 گرم |
8 گرم |
45-42 کیلوگرم |
5-3 گرم |
9 گرم |
50-46 کیلوگرم |
5-3 گرم |
10 گرم |
55-51 کیلوگرم |
5-3 گرم |
10 گرم |
59-56 کیلوگرم |
6-3 گرم |
11گرم |
64-60 کیلوگرم |
6-3 گرم |
12 گرم |
68-65 کیلوگرم |
7-4 گرم |
13 گرم |
73-69 کیلوگرم |
7-4 گرم |
14 گرم |
77-74 کیلوگرم |
7-4 گرم |
14 گرم |
82-78 کیلوگرم |
8-4 گرم |
15 گرم |
86-83 کیلوگرم |
8-4 گرم |
16 گرم |
91-87 کیلوگرم |
9-5 گرم |
17 گرم |
95-92 کیلوگرم |
9-5 گرم |
18 گرم |
بیشتر از 95 کیلوگرم |
توصیه های مهم هنگام مصرف کراتین:
اگر در مرحله نگهدارنده وقفه ای 5 روزه یا بیشتر ایجاد شود، باید مراحل بارگیری و نگهداری را مجدداً از اول شروع کنید برای کسب نتیجه ایده آل بهتر است حداقل 6 ماه کراتین را مصرف کنید.
کراتین زمانی بهترین اثر را دارد که همراه مواده قندی مصرف شود. هنگام استفاده از کراتین آب و مایعات به مقدار زیاد بنوشید در کنار مصرف کراتین می توانید از مکملهای فولات، ویتامینهای B6 و B12 نیز استفاده نمایید.
مکملهای دیگر چون فسفاژن Phosphagen و فسفاژن اچ پی Phosphagen HP نیز دقیقاً مانند کراتین منو هیدرات عمل کرده و دستور مصرف و موارد استفاده آنها نیز مانند کراتین منوهیدرات می باشد. فقط فسفاژن اچ پی را می توان به طریقه ذیل نیز مصرف نمود:
5 روز اول روزانه 4 بار و هر بار یک پیمانه و بعد از 5 روز، روزانه 1 تا 2 بار هر بار یک پیمانه.
اکثریت دختران نوجوان از ورزش و نیازهاى تغذیه اى خود غفلت مى کنند.
نکته قابل توجه این است که فقط ۲۰ درصد دختران دبیرستانى احتمالاً پنج وعده یا بیشتر میوه و سبزیجات در روز مصرف مى کنند و یا سه لیوان شیر در روز مى نوشند. امروزه دختران نوجوان کمترین فعالیت را در جامعه دارند.
در حالى که در کشورهاى پیشرفته ۶۱ درصد دانش آموزان پسر در تیم هاى ورزشى بازى مى کنند، فقط ۵۰ درصد دختران در تیم هاى ورزشى شرکت مى کنند. همچنین در حالى که تقریبا سه چهارم پسران در فعالیت هایى شرکت مى کنند که باعث مى شود براى ۲۰ دقیقه یا بیشتر و سه روز در هفته یا بیشتر عرق کنند و تند نفس بکشند فقط نیمى از دختران این وضعیت را دارند. هم ورزش و هم تغذیه خوب براى سلامت طولانى مدت دختران ضرورى است. براى مثال: ورزش کمک مى کند که استخوان ها، عضلات و مفاصل ساخته و حفظ شوند، وزن کنترل شود و وقوع فشار خون بالا را به تاخیر مى اندازد. در حقیقت میزان ورزش دختران نوجوان بین ۱۸-۱۲ سالگى یک عامل مهم در پیشگیرى از شکستگى لگن در سنین میانسالى است.
تغذیه خوب نیز از عوامل مهم است. چون یک دختر نوجوان در طى نوجوانى از هر زمان دیگرى از زندگى (غیر از زمان نوزادى) رشد سریع ترى دارد. در سنین نوجوانى وى نیاز به انبوهى از ویتامین ها و مواد معدنى و همچنین به طور متوسط ۲۲۰۰ کالرى روزانه دارد که در غذاها یافت مى شود، اما اغلب دختران نوجوان میزان کافى از این مواد غذایى حیاتى دریافت نمى کنند. همچنین اغلب دچار کمبود کلسیم هستند، زیرا زمانى که به نوجوانى مى رسند میزان مصرف شیر را کاهش مى دهند. تقریبا نیمى از توده استخوانى زنان در طى نوجوانى تشکیل مى شود و مصرف کم کلسیم در این زمان ممکن است بعدها منجر به پوکى استخوان شود.
همچنین دختران آهن کافى دریافت نمى کنند چون هم از طریق خونریزى قاعدگى آهن از دست مى دهند و هم این که ممکن است داراى رژیم غذایى جهت لاغرى باشند یا این که رژیم غذایى متنوعى نداشته باشند و یا غذاهاى غنى از آهن مانند گوشت قرمز به اندازه کافى مصرف نکنند که در این صورت مبتلا به کم خونى مى شوند. همچنین یک مطالعه نشان داده که حتى فقر آهن خفیف مى تواند منجر به نمرات امتحانى پایین تر در ریاضیات شود و این مى تواند یک توضیح احتمالى براى این نکته باشد که چرا دختران نوجوان از لحاظ ریاضیات از پسران ضعیف ترند.
به این دلایل مشخص مى شود که بر عهده والدین است که یک رژیم غذایى مناسب براى دختران (و پسرانشان) تهیه کنند. رژیمى که حداقل پنج نوبت در روز میوه و سبزیجات و سه لیوان یا ۲۵۰ سى سى شیر در آن وجود داشته باشد.
براى این که نوجوان شما تغذیه مناسب داشته باشد به نکات زیر توجه کنید:
۱- کار را ساده کنید: مواد غذایى مانند برش هاى میوه، پنیر، ماست و پاپ کورن بدون کره را در دسترس آنان قرار دهید.
۲- نوشابه مصرف نکنید و حتى آن ها را در خانه نگهدارى نکنید.
۳- دختران را در آشپزخانه بخوانید و آن ها را مسوول خرید بعضى از مواد غذایى و سبزیجات مصرف خانواده کنید تا یاد بگیرند چگونه انتخاب غذایى خوب و مناسبى داشته باشند.
۴- اگر شام خانواده با عجله صرف مى شود باز هم باید مغذى باشد وقتى بیرون غذا مى خورید دخترتان را تشویق کنید انتخاب هاى غذایى مناسب مانند سالاد و سبزیجات پخته داشته باشد.
نکاتى براى به حرکت درآوردن دختران
چه به شکل تیم هاى متشکل ورزشى و چه به شکل برنامه هاى ورزشى فردى پیام اصلى به دختران باید این باشد که تحرک و ورزش کنند.
۱- دختران را تشویق کنید تا فعالیت هاى ورزشى جدید داشته باشند.
۲- ورزش را یک امر خانوادگى کنید. فعالیت ورزشى را در نظر بگیرید که همه از انجام آن با یکدیگر لذت ببرند.
۳- آن ها را تشویق به پیاده روى کنید و از آنان بخواهید که مرتباً پیاده روى را افزایش دهند.
اهمیت ورزش براى دختران دانش آموز از دیدگاه فیزیولوژى
لزوم و اهمیت ورزش و تمرینات ورزشى براى هر دو جنس در سنین مختلف مورد تایید محققین است.
به طور کلى ورزش و تحرک بر رشد عمومى بدن تاثیر مى گذارد این امر با پژوهش انجام شده روى موش هایى که در محدودیت حرکتى بودند و موش هایى که آزادى حرکت داشتند به اثبات رسیده است.
رشد و تکامل دستگاه عصبى و دستگاه هاى حرکتى (عضلات و استخوان ها) با یکدیگر در ارتباطند و هر چه ارتباط دستگاه عصبى با دستگاههاى حرکتى بیشتر و گسترده تر شود حرکات پیچیده، شکل گرفته و هدفمند مى شوند. در مورد نقش ورزش در پیشرفت رشد، سلامتى و آمادگى جسمانى کودکان و نوجوانان تحقیقات متعددى انجام شده است.
در این تحقیقات تاثیر ورزش را بر روى رشد و آمادگى جسمانى همچنین نشاط دختران دانش آموز فنلاندى نشان دادند. دخترانى که ورزش مى کنند داراى بدنى انعطاف پذیر و فعال هستند. باید توجه داشت که اهمیت ورزش منحصر به سنین کودکى و نوجوانى نیست. در سنین بالا ورزش براى جلوگیرى از پوکى استخوان، اضافه وزن و ناراحتى هاى قلبى و عروقى، همچنین براى پر کردن اوقات بیکارى و جلوگیرى از افسردگى و روان پریشى توصیه مى شود.
رشد در دوران کودکى تحت تاثیر فاکتورهاى متعددى است از آن جمله هورمون رشد و فاکتورهاى رشد، در عین حال هورمون هاى دیگر و نوع تغذیه نیز بر رشد تاثیر دارند.
رشد قدى با رشد استخوان هاى دراز همراه است. رشد قد در دختران در سنین ۱۶ تا ۱۷ سالگى و در پسرها تقریبا در ۱۸ سالگى پایان مى یابد ولى از این سن به بعد رشد قدى به صورت ناچیزى انجام مى شود که مربوط به دراز شدن طول ستون مهره ها است. در صورت عدم فعالیت بدنى رشد استخوان ها کاهش مى یابد.
حرکت که با جابه جایى استخوان ها انجام مى گیرد حاصل انقباض عضلات تحت فرمان هاى عصبى به صورت حرکات ارادى یا به دنبال تحریکات حسى به صورت رفلکسى است. ممانعت از حرکت یک اندام یا نرسیدن پیام عصبى به عضله به دنبال قطع عصب حرکتى مانع حرکت اندام حرکتى مى شود و پیامد آن آتروفى عضلانى و در نهایت عدم رشد استخوان مربوط به آن عضله است. استخوان در این شرایط دکلسیفیه مى شود و حالت تراکمى خود را از دست مى دهد. نیروى کششى و تانسیونى که عضلات روى استخوان ها وارد مى سازند موجب رشد طبیعى استخوان ها و مانع از تغییر شکل آنها مى گردد. ضمنا وزن عضلات بر تراکم استخوان ها متناسب با کوچک شدن و تحلیل عضله کاهش مى یابد و به همین جهت استنوپروز در زنها در مقایسه با مردها به مراتب بیشتر است. معهذا چنانچه استخوان تحت نیروهاى شدید عضلانى قرار گیرد رشد آن کند و محدود مى شود. ضمنا عضله اى که مدتى منقبض مى ماند روى رگهاى خونى آن فشار وارد مى شود و احتمال قطع جریان خون در آن وجود دارد که زیان آور است. تحقیقات نشان داده است که فشار زیاد بر مفاصل و استخوان ها در دوران قبل از بلوغ موجب آسیب ساختارى مى گردد.
هنگام فعالیت سلول هاى عضلانى، دستگاه متابولیکى نیازمند انرژى است و این انرژى را از اکسیداسیون گلوکز و اسیدهاى چرب تامین مى کند. محصول این اکسیداسیون دى اکسید کربن است. گرفتن اکسیژن و دفع CO2 وظیفه شش ها است که تنفس بیرونى را به عهده دارند ولى تنفس بیرونى با تنفس درونى که در سطح سلولى انجام مى گیرد بستگى نزدیک دارد. به همین جهت بى توجه به میزان متابولیسم عضلانى فشار O2 و PH خون لازم است در حدى ثابت بماند. هنگام ورزش مقدار متابولیسم افزایش مى یابد و این امر با افزایش هم تعداد تنفس و ضربان قلب در دقیقه و هم افزایش حجم هواى جارى و حجم ضربه اى صورت مى گیرد.
با توجه به این که دانش آموزان روزانه چند ساعت در کلاس هاى درس روى نیمکت مى نشینند حتى اگر نوع نشستن مناسب باشد و نیمکت نیز مطابق استاندارد باشد در آنها احساس خستگى فیزیکى به وجود مى آید و چنانچه نوع نشستن مناسب نباشد و یا نیمکت مطابق استاندارد نباشد در درازمدت موجب اختلالات ساختارى مى شود که Scoliosis و شکل C در مهره ها از آن جمله است. دانش آموزان پسر غالبا این شکل را با بازى کردن (عمدتا فوتبال) در کوچه و خیابان و یا ورزشگاه ها حل مى کنند ولى براى دختران دانش آموز به دلیل اعتقادات و فرهنگ جامعه امکانات کمترى وجود دارد بنابراین لازم است در مدارس ساعت هایى براى تمرین هاى بدنى و ورزش دختران منظور شود.
در دهة گذشته، شیوع چاقی 50 درصد افزایش یافته است. نوع رژیم غذایی و کاهش فعالیت بدنی عوامل اصلی این صعود ارقام شناخته شدهاند. چاقی عارضهای است که پیشگیری از آن امکانپذیر است. پیشگیری از چاقی بسیار آسانتر، ارزانتر و مؤثرتر از درمان آن است. عارضة چاقی در طی زمان بروز میکند. بنابراین، درمان آن در مراحل شکلگرفتة بیماری به تلاش زیادی نیاز دارد.
امروزه چاقی یکی از معضلات زندگی صنعتی برای تمام گروههای سنی است. بیماریهای قلبی و عروقی، دیابت (افزایش قند خون)، پرفشاری خون، سنگ کیسة صفرا، نقرس، آرتروز و نیز سرطانهای سینه، رودة بزرگ و پروستات به دنبال چاقی شکل میگیرند. همچنین میزان بستری شدن افراد چاق در بخشهای مختلف بیمارستانی و نیز زمان لازم برای بهبود کامل آنان تفاوت بسیاری با سایر گروهها دارد.
چاقی در کودکان نیز، اگرچه در ظاهر ناپسند و مشکلآفرین نیست، نیاز به توجه و درمان دارد.
میزان شیوع چاقی در ایران
طبق پژوهشهای انجامشده در ایران، میزان شیوع چاقی در مردان حدود 27 درصد و در زنان 40 درصد است. همچنین، شایعترین محدودة سنی ابتلا به چاقی در مردان 40 تا 50 سالگی و در زنان 50 تا 60 سالگی است.
چاقی در ایران حدود 32 درصد شیوع دارد که میزان آن از کشورهای غربی کمتر است. یک بررسی عمومی نشان داد که نزدیک به 13 درصد از دختران تهرانی در زمرة افراد چاق قرار دارند و شیوع چاقی در سنین مدرسه در حدود 10 درصد تخمین زده شده است.
چاقی در سنین مدرسه مشکلات متعددی به دنبال دارد. بیماریهای روحی ـ روانی نظیر افسردگی، اجتماعگریزی، کاهش اعتمادبهنفس و سرخوردگی در این گروه به میزان گستردهتری رخ میدهد. چاقی در دوران کودکی، بخصوص در میان پسربچهها، با افزایش احتمال وقوع آن در بزرگسالی همراه است. 26 تا 41 درصد کودکان چاق در سنین پیش از مدرسه، در بزرگسالی نیز به عارضة چاقی مبتلا خواهند شد.
با توجه به مشکلات فراوان حاصل از چاقی، حتی کم کردن مقدار اندکی از وزن نیز عوارض سوء چاقی را کاهش میدهد یا از شدت آنها میکاهد. به اعتقاد متخصصان، کاهش 5 تا 20 درصد از وزن بدن در افراد چاق موجب از میان رفتن بسیاری از عوامل خطرساز میشود.
چرا چاق میشویم؟
چاقی، در تعریفی ساده، ناشی از نامتعادل بودن میزان دریافت انرژی از راه غذا و میزان مصرف یا سوخت انرژی در نتیجة فعالیت بدنی است. بنابراین، مؤثرترین روش درمان چاقی کم کردن میزان دریافت انرژی و افزایش سوخت و ساز بدن است.
امروزه متخصصان علت عمدة چاقی را کمتحرکی و ورزش ناکافی میدانند. تغییر رفتارهای جمعی، تنوع زیاد وسایل برقی، ساعات طولانی تماشای تلویزیون و فیلمهای ویدئویی و بازیهای کامپیوتری، زندگی مدرن را کمتحرک ساخته است. در کشورهای پیشرفته، افراد بیشتر غذا میخورند و کمتر فعالیت میکنند. خوردن غذاهای آماده در خارج از منزل به دلیل مشغلههای امروزی دلیل دیگری برای چاقی در دنیای مدرن است. این غذاها، بدون آنکه تمام مواد غذایی لازم را به بدن فرد برسانند، میزان چربی بالایی را به او تحمیل میکنند.
چاقی در کودکان
برای چاقی کودکان، علل مختلف ژنتیکی و هورمونی در نظر گرفته میشود. والدین بهندرت برای بررسی علت چاقی کودک به پزشک مراجعه میکنند. ارتباط میان والدین چاق و کودکان چاق احتمالاً انعکاسی از شیوة مرسوم تغذیه و فرهنگ فعالیت در جامعه است. برخلاف تصور عموم، کمتحرکی افزایش اشتها و پرخوری را به دنبال دارد. همچنین، مطالعات بالینی ارتباط بسیار نزدیکی میان میزان تماشای تلویزیون در کودکان و چاقی آنان نشان داده است. در زمان تماشای تلویزیون، مصرف غذا و تنقلات افزایش مییابد و فعالیت بدنی کودک محدود میشود. یک راهحل پیشنهادی برای والدین، دور کردن محل تلویزیون از اتاقخواب کودک است. بهعلاوه، میتوان با برنامهریزی مناسب برای پر کردن وقت کودکان، ساعات تماشای تلویزیون آنها را کاهش داد.
گاه چاقی در کودکان به دنبال ابتلا به بیماری بروز میکند. اگر در کودک چاقی علائمی نظیر کوتاهی قد نسبت به سن، خشکی پوست، بیطاقتی در برابر سرما، یبوست، زود خسته شدن، پرخوری همراه با پرنوشی، جوش و موهای زائد صورت، افزایش چربی در ناحیة گردن و شکم و نه بازو و ساق، ضربه به سر یا ستون مهرهها و عفونت دیده شد، والدین باید در صدد پیگیری علل زمینهای آن برآیند.
در تمام گروههای سنی، روشهای متعددی برای درمان چاقی پیشنهاد میشود، از مصرف داروهای مختلف و نایاب گرفته تا جراحی. اما درمان اولیه و انتخابی برای افراد دچار اضافهوزن و بیماران چاق، ترکیبی از رژیم غذایی، ورزش و تغییر در رفتارهای روزمره است. حتی مصرف دارو بدون رعایت رژیم غذایی کنترلشده و ورزش، بینتیجه خواهد بود.
تأثیر ورزش در پیشگیری از چاقی و درمان آن
کل انرژی مصرفی روزانه را به سه قسمت تقسیم میکنیم: مصرف انرژی در حالت استراحت، مصرف انرژی بعد از صرف غذا و مصرف انرژی بعد از فعالیت بدنی. در زمان استراحت، 60 تا 70 درصد از کل انرژی بدن مصرف میشود و مقدار آن در هر ساعت، حدود یک کیلوکالری به ازای هر کیلوگرم از وزن بدن است. متغیرترین میزان مصرف انرژی، در زمان فعالیت بدنی است. این میزان در افراد کمتحرک 10 تا 15 درصد و در افراد فعال 30 تا 40 درصد از کل انرژی مصرفی را تشکیل میدهد. ورزش از دو طریق موجب مصرف انرژی در بدن میشود: یکی افزایش میزان سوخت در زمان ورزش و دیگری افزایش مقدار مصرف انرژی در زمان استراحتِ بعد از خاتمة ورزش. برای مورد دوم یک مثال میآوریم: فعالیت بدنی با شدت متوسط به مدت ده دقیقه، میتواند مصرف انرژی بدن را در حالت استراحت 5 تا 15 درصد به مدت 24 تا 48 ساعت افزایش دهد. در ورزشکاران، میزان مصرف انرژی در زمان استراحت 5 تا 20 درصد بالاتر از افراد عادی است. بنابراین، یکی از مهمترین فواید ورزش و فعالیت جسمانی بالاتر رفتن میزان مصرف انرژی فرد فعال در زمان استراحت است. بنابراین، این باور افراد پرخور که ورزش و فعالیت بدنی باعث افزایش اشتهای آنها میشود غلط است. هیچ منبع علمی این مطلب را تأیید نمیکند. برعکس، ورزش سنگین موجب افزایش برخی مواد در بدن و کاهش تمایل فرد به خوردن میشود. یعنی با کاهش موقتی اشتها روبهرو میشویم.
در زمان استراحت، 50 درصد از انرژی لازم برای سوخت و ساز بدن را چربیها و بقیه را مواد قندی تأمین میکنند. در ورزشهای سبک، همچنان چربیها این وظیفه را بر عهده دارند. اما با افزایش شدت ورزش، سوخت و ساز قندها مشخصتر میشود. به همین دلیل است که متخصصان ورزشهای سبک را برای کاهش وزن مفیدتر میدانند. شاید تعجببرانگیز باشد که صرف مدت زمانی بسیار اندک، مثلاً حداقل روزی یک ساعت فعالیت بدنی به مدت ده روز، برای افزایش سوخت چربی بدن در حالت استراحت کافی است. برای رسیدن به این هدف در افراد سالمند، به هشت هفته زمان نیاز داریم.
یکی دیگر از فواید ورزش افزایش ظرفیت تنفس عضلات است، یعنی افراد ورزشکار دیرتر از سایرین خسته میشوند.
آیا ورزش همراه با رژیم غذایی موجب کاهش بیشتر وزن میشود؟
در افراد چاق، ورزش به تنهایی موجب کاهش وزن مختصری میشود. متوسط کاهش وزن گزارششده در 12 بررسی، در حدود دو کیلو و نیم بوده است. در یک فرد هفتاد کیلویی، پنج ساعت فعالیت ورزشی در هفته تنها 200 گرم کاهش وزن را به دنبال خواهد داشت. ترکیب ورزش و رژیم غذایی نقش مؤثرتری از رژیم غذایی یا ورزشِ تنها ایفا خواهد کرد. فرض کنید یک نفر با رژیم غذایی موفق به حدود ده کیلوگرم کاهش وزن شده است. نزدیک به سه کیلوگرم از این مقدار کاهش وزن در نتیجة حذف مواد غیرچربی به دست میآید. حال آنکه یک کاهش وزن ده کیلوگرمی با ورزش و رژیم غذایی توأم، کمتر از دو کیلوگرم از تودههای غیرچربی بدن را از بین میبرد.
وجود چربی انبوه در ناحیة شکم و احشاء موجب افزایش مقاومت بدن نسبت به آثار انسولین و در نتیجه بالا رفتن قند خون در افراد چاق میشود. همچنین یکی از عوامل مؤثر در ابتلا به امراض قلبی ـ عروقی به شمار میآید. بنابراین، کاهش چربی شکمی کمک زیادی به حفظ سلامت میکند. بر اساس نتایج مطالعات وسیع، ورزش نقش مؤثری در کاهش چربیهای ناحیة شکم ایفا میکند.
در افراد کمتحرک، شروع ورزش احتمال افزایش وزن را کاهش میدهد. همچنین ورزش کردن روش کارآمدی در حفظ وزن بدن بعد از درمان صحیح چاقی است. در یک بررسی ثابت شد که با قطع رژیم غذایی، بعد از 18 ماه 92 درصد از وزن ازدسترفته مجدداً بازمیگردد. در صورتی که با تداوم ورزش، افزایش زیادی در وزن بدن نخواهیم داشت. تأثیر ورزش در درمان چاقی کودکان بیشتر است. امروزه فعالیت بدنی عامل پیشگیری از چاقی اطفال و همچنین درمان آن شناخته شده است.
چه مقدار ورزش کافی است؟
شروع ورزش در برنامة روزانه باید به میزانی باشد که از عهدة فرد چاق برمیآید. پس از ایجاد آمادگی جسمانی و کاهش وزن اولیه، میتوان شدت و مدت ورزش را افزایش داد. حداقل سوخت مصرفی بدن برای دست یافتن به آمادگی جسمانی، 1000 کیلوکالری در هفته تخمین زده شده است. میزان مطلوب آن برای کاهش وزن، در حدود 2000 کیلوکالری در هفته است. در قدم زدن سریع، سرعت سوخت و ساز بدن به میزان چهار برابر حالت استراحت افزایش مییابد. با یک محاسبة ساده درمییابیم که برای یک فرد 70 کیلوگرمی، حداقل هفت ساعت پیادهروی در هفته لازم است.
در مورد سایر فعالیتها نیز میتوان میزان مصرف انرژی را محاسبه کرد. با این حال، اغلب افرادی که دچار چاقی هستند آمادگی کامل برای انجام دادن مقدار تعیینشدة فعالیت بدنی را ندارند. گروهی دیگر هم به علت ابتلا به امراض قلبی و پرفشاری خون از انجام دادن بسیاری از حرکات ورزشی معاف هستند. در نتیجه، شکل و مدت مناسب برای ورزش در افراد چاق به توانایی و وضعیت جسمانی آنها بستگی دارد. برای مثال، هرگز به افراد چاق مبتلا به بیماریهای قلبی دویدن توصیه نمیشود. رایجترین ورزشِ درمانی برای این گروه پیادهروی است. فعالیتهای بدنی دیگری مانند دوچرخهسواری و شنا هم گاه جانشین مناسبی برای پیادهروی بهشمار میآیند.
انتخاب نوع ورزش در درجة اول به علاقة فردی شما بستگی دارد. میتوانید ترکیبی از انواع ورزشها را در برنامة خود بگنجانید. به خاطر داشته باشید که ورزشهای با شدت زیاد و مدت کم باعث بالا رفتن میزان سوخت و ساز بدن در حالت استراحت و نیز کاهش اشتها میشوند. در حالیکه ورزشهای با شدت کم و مدت زیاد بر سوخت و ساز چربیها اثر میگذارند. تصمیمگیری در مورد شدت و مدت ورزش انتخابی به هدف پزشک و پذیرش بیمار بستگی دارد.
خیلی از شما ها از اینکه موقع تمرین انرژی لازم رو ندارین و نمیتونین از حداکثر توانتون بهره ببرین شکایت داشتین و راهنمایی درباره رفع این مشکل میخواستین . کلید حل این مشکل میتونه در تغذیه قبل از تمرین نهفته شده باشه . مقاله ای که در زیر اومده میتونه تا حدود زیادی بهتون کمک کنه تا بازدهی بهتری در حین تمرین داشته باشین .
بسیاری از ورزشکاران بر روی غذای قبل از ورزش تاکید زیادی دارند و باور دارند که این امر، عنصر کلیدی اجرای حرکات ورزشی است. باید به یاد داشته باشیم غذایی که در طول دوره تمرین خورده میشود و غذا و آبی که در طول مدت ورزش مصرف میشود نیز مهم اند. غذایی که قبل از تمرین خورده میشود باید به عنوان یک موقعیت خوب برای تنظیم صحیح میزان کربوهیدرات و مایعات بدن در نظر گرفته شود وتضمین کند که در طول ورزش راحت خواهید بود.
چه زمانی باید غذا بخوریم؟
غذایی که قبل از تمرین مصرف میشود، فقط هنگامی مفید است که هضم و جذب شود. یعنی شما باید طوری غذای دریافتی تان را تنظیم کنیدکه سوخت مورد نیاز در طول تمرین، در دسترس بدن شما باشد. زمان لازم برای هضم، به نوع و میزان غذایی که مصرف شده است بستگی دارد. عموماً هضم غذاهای پرچرب، پروتئین و فیبر نسبت به بقیه غذاها نیاز به وقت بیشتری دارد و ممکن است باعث ناراحتی معده در طول ورزش شود. هضم غذاهای پرحجم زمان بیشتری میگیرد.
شما باید خودتان تجربه کنید که چه نوع زمانبندی تغذیهای، نیازهای فردی شما را برآورده میکند. عموماً، ورزشکارانی که مشغول ورزشهایی با شدت فعالیت کم هستند یا ورزش هایی که وزن بدن با وسیله دیگری تحمل میشود، نسبت به ورزشهای دیگر مثل دو که شکم در طول ورزش تکان میخورد، میتوانند میزان بیشتری غذا در معده خودشان تحمل کنند.
یک راهنمایی کلی این است که سه الی چهار ساعت قبل از تمرین غذا بخورید با این که به مدت یک الی دو ساعت قبل از ورزش یک غذای سبک میل کنید.
چه باید بخوریم؟
غذایی که قبل از تمرین خورده میشود، باید منبع خوبی از کربوهیدرات باشد. همچنین باید کم چربی و با فیبر متعادل برای کمک به هضم و کاهش خطر ناراحتی معده و روده باشد. در موقعیتهای خاص ورزشی ، ممکن است مهم باشد که بر میزان کربوهیدرات و مایع مصرفی، زیاد تاکید کنیم. همچنین این نیز مفید است که هدفهای تغذیهای دیگر را هم هنگام انتخاب خوراک قبل از تمرین، مد نظر داشته باشیم. یعنی غذاهایی را انتخاب کنیم که دارای انواع زیادی مواد مغذی که شامل پروتئین، ویتامین و مواد معدنی هستند.
غذاهای مناسب برای مصرف سه تاچهار ساعت قبل از تمرین
- نان فانتزی با مربا یا عسل + شیر
- سیب زمینی آب پز ، پنیر + شیر
- لوبیای آب پز با نان تست
- حبوبات فرآوری شدة صبحانه + شیر
- نان با پنیریا گوشت + موز
- سالاد میوه یا میوه + ماست اسانس دار
- ماکارونی یا برنج با سس با محتویات کم چرب (مثل گوجه فرنگی، سبزیجات، گوشت کم چربی)
خوراکهای مختصر و مناسب برای یک تا دو ساعت قبل از تمرین
- غذای مایع
- میلک شیک (مخلوط شیر و شربت و بستنی) یا شربت میوه صاف شده
- قطعههای خوراکی مخصوص ورزش(برچسب آن را از نظر کربوهیدرات و پروتئین کنترل کنید)
- حبوبات فرآوری شده صبحانه + شیر
- قطعههای خوراک تهیه شده از حبوبات
- ماست میوهای
- میوه
خوراکهای مناسب برای مصرف کمتر از یک ساعت قبل از تمرین
- نوشیدنیهای ورزشی
- ژل کربوهیدرات
- داروهای تقویتی
- قطعههای خوراکی مخصوص ورزش
- آب نبات ژلهای
تعداد اندکی از اشخاص درصورت مصرف کربوهیدرات در طول یک ساعت قبل از ورزش، بدنشان عکسالعمل شدیدی نشان میدهد، این موضوع در همین مقاله بررسی میشود.
آیا غذاهای با شاخص گلیسمی پایین، بهترند؟
غذاهای محتوی کربوهیدرات اثرات متفاوتی بر روی گلوکز خون دارند. غذاهای باشاخص گلیسمی (شاخص گلوکز درخون= GI ) پایین باعث آزاد سازی آرام و پیوسته گلوکز در خون میشوند در حالی که غذاهای با گلیسمی بالا باعث افزایش سریع و کوتاه مدت گلوکز خون میشوند. توصیه شده است که غذاهای GI پایین، بهعنوان غذای قبل از ورزش استفادهشوند چون میتوانند قبلاً منتج به آزاد سازی آهسته و پیوسته گلوکز درخون شوند و سطح گلوکز خون را برای مدت بیشتر ی پایدار نگه دارند. در هر حال، تا کنون تحقیقات نتوانسته اند ثابت کنند که مصرف غذای GI پایین، قبل از تمرین و در طول اجرای آن، برای همگان مفید است، بعلاوه مصرف کربوهیدرات (مثلاً نوشیدنیهای ورزشی) در طول تمرین، راه جایگزینی را برای بالا نگه داشتن سطح سوخت بدن در طول فعالیت فراهم میکند و تحقیقات نیز نشان دادهاند که این عمل، تاثیرات سوء انواع کربوهیدرات در غذای قبل از تمرین را نیز در برندارد. اگر شما درگیر ورزش استقامتی هستید که در طول آن مشکل است کربوهیدرات اضافی بگیرید، ممکن است آرزو کنید که کاش قبل از تمرین، یک غذای با GI پایین را امتحان میکردید. به هر حال در نظر داشته باشید بسیاری از غذاهای با GI پایین، (مثل عدس، فرنی و نان حبوباتی) ممکن است مناسب نباشند و احتمال اینکه باعث ناراحتی معده شوند نیز زیاد است.
اگر صبح زود تمرین کنیم، چه میشود؟
همیشه عملی نیست که انسان سه الی چهار ساعت قبل از تمرین غذا بخورد، اگر شما صبح زود ورزش میکنید باید حدوداً یک ساعت قبل از تمرین، یک غذای سبک بخورید، مثلاً میتوانید در طول مسیر به سمت محل ورزش، کمی میوه یا قطعههای خوراکی تهیه شده از حبوبات را به همراه کمی مایعات مثل نوشیدنیهای ورزشی مصرف کنید با مصرف کربوهیدرات در طول مسابقه یا جلسات تمرین، میتوانید کسری کربوهیدرات موجود در غذایتان را جبران کنید.
اگر بیش از حد معمول نگران غذا خوردن باشیم چه؟
شما وقتی که به خوبی سوخت گرفته باشید، بهتر عمل خواهید کرد و غذای قبل از ورزش ممکن است نقش مهمی در رسیدن به این هدف را ایفا کند. امتحان کنید تا بالاخره یک روش عملی و غذا هایی را که برایتان بیخطر و آشنا هستند بیابید. بعضی غذاهای مایع برای کسانی که برای تحمل غذای جامد در معدهشان قبل از تمرین مشکل دارند، جانشین خوبی است. شما همچنین ممکن است به این نتیجه برسید که میتوانید خوراکهایی مثل قطعه های خوراکی تهیه شده از حبوبات و قطعههای خوراکی مخصوص ورزش را به آهستگی و در طول ساعات قبل از مسابقه بجوید.
آیا باید یک ساعت قبل از تمرین، از مصرف کربوهیدرات پرهیز کنیم؟
بیشتر ورزشکاران میتوانند قبل از تمرین کربوهیدرات مصرف کنید، بدون این که بر روی عملکردشان تاثیر بگذارد و این امر در بعضی موارد، حتی میتواند نتیجه جلسه تمرین را بهبود ببخشد. با این حال درصد کمی از ورزشکاران پس از مصرف کربوهیدرات درست قبل از تمرین، دچار افت میزان گلوکز خون و در نتیجه علائمی همچون خستگی، لرز و سرگیجه میشوند. این عکس العمل، پاسخی است به افزایش مصرف کربوهیدرات که پس از گرفتن آن، افزایش میزان انسولین خون اتفاق میافتد. هنگامی که مصرف کربوهیدرات زیادی، با شروع تمرین مصادف میشود، معمولاً یک افت کوچک در سطح گلوکز خون میبینیم. در بیشتر مردم، این یک اتفاق موقت است که توسط خود بدن و بدون هیچ گونه عوارض جانبی، اصلاح میشود. با این حال در تعداد کمی از اشخاص، یا افت گلوکز خون شدید است یا اینکه خود فرد بهاین امر بسیار حساس است و در نتیجه آشکارا از خستگی ناشی از آن رنج میبرد. اگر شما دچار چنین عارضهای میشوید، توصیههای زیر را مد نظر داشته باشید:
- سعی کنید برای مصرف غذای قبل از تمرین خود، بهترین زمان را بیابید، با قرار دادن زمان طولانیتر بین خوردن و تمرین شروع کنید.
- اگر لازم است که کمی قبل از تمرین غذا بخورید، یک غذای مختصر انتخاب کنید که دست کم به میزان 70 گرم کربوهیدرات داشته باشد. شواهدی وجود دارد که نشان میدهد احتمال اینکه مصرف غذاهای با کربوهیدرات کم( کمتر از 50گرم) قبل از تمرین، باعث ایجاد مشکل در افراد حساس شود حتی بیشتر از مصرف غذاهای با مقادیر کربوهیدرات زیاد، این احتمالا به این دلیل است که مقدار کم کربوهیدرات جذب شده، با مصرف بیشتر کربوهیدرات، اشباع میشود. مقادیر بیشتر در عوض بیشتر در بدن استفاده میشود و به مقدار مناسب کربوهیدرات در اختیار ورزشکار قرار میدهد.
- مقادیری از خوراک GI پایین (مثل ماست، نان حبوبات، ماکارونی، پرتقال)به غذای قبل از تمرین خود بیفزایید. اینها در مقایسه با غذاهای GI پایین، آزاد سازی گلوکز آهستهتر و در نتیجه ترشح انسولین کمتری را در بر دارند.
- در هنگام گرم کردن بدن خود مقداری فعالیت شدید انجام دهید. این کار کمک میکند آزاد سازی گلوکز از کبد، شبیه سازی شود و از افت شدید گلوکز خون جلوگیری کند.
- در طول تمرین کربوهیدرات مصرف کنید.
آیا اگر قصد کاهش وزن داشته باشیم، باید از خوردن غذا قبل از ورزش خودداری کنیم؟
ورزش کردن در حالت شبیه روزه( غذا نخوردن تا هشت ساعت بعد از آخرین وعده)در مقایسه با ورزش بعد از خوردن غذا یا خوراک مختصر محتوی کربوهیدرات، به نسبت باعث مصرف بیشتر چربی به عنوان سوخت میشود. با این حال ممکن است شما بعد از مصرف غذای کربوهیدرات دار بتوانید شدیدتر و طولانیتر ورزش کنید.
این امر روی هم رفته، به مصرف مقدار بیشتری انرژی منتج میشود و به ایجاد تعادل منفی انرژی که برای کاهش چربی مورد نیاز است، کمک میکند. برای اینکه در مورد خوردن قبل از ورزش تصمیم بگیرید، خوب است که هدف از ورزش کردن تان را در نظر بگیرید. اگر هدف اول تان این است که عملکرد خود را بهبود ببخشید، قبل از ورزش چیزی بخورید. اگر هدف اول شما این است که وزن خود را کاهش دهید، ولی میخواهید همان مقدار ورزش را بدون توجه به این که چیزی خوردهاید یا نه، انجام دهید، غذایتان را برای بعد از تمرین نگه دارید .