پاورلیفتر

بدان که خداوند بر همه چیز آگاه است . پس بنگر که چگونه باید باشی ...

پاورلیفتر

بدان که خداوند بر همه چیز آگاه است . پس بنگر که چگونه باید باشی ...

زیر باران با همه مردم باید رفت ...

 سلام دوستان خوبم .

برخورد هایی  تو این مدت کوتاهی که سرباز شدم باهام شده که منو به فکر فرو برده . البته مثل بقیه چیزهای دیگه این مورد هم کلی نیست و فقط معدود افرادی هستند که چنین عکس العملی با دیدن سرباز تو لباس سربازی از خودشون نشون میدن . حالا بگم صحبتم درباره چیه : تو آموزشی که بودیم برا مرخصی بین شهری میومدیم بیرون و برخورد ( چی بگم ؟ بگم وحشیانه ؟! ) اکثرشونو که میدیدیم با خودمون میگفتیم : خب عیبی نداره ! حق دارند بنده خداها ! سرباز آموزشی که کلی خاک و خل بهش چسبیده و قیافش هم که قربونش برم سیاه و سوخته و لاغر و خلاصه وا رفته شده بایدم عجیب غریب به نظر بیاد ! ولی .. الان که دو  ماهه آموزشی تموم شده و همراه هم دوره ای هام وارد ماه سوم خدمت شدیم اصلا انتظار چنین برخورد هایی رو نداشتیم ! حتی از معدود افرادی که فرهنگشون بهشون اجازه نمیده با سرباز برخورد خوبی داشته باشن ! تنها چیزی که راضیمون میکنه اینه که اینا همونایی هستند که تو دوره خدمت خودشون ازشون به بدترین نحو ممکن پذیرایی شده ! و حالا سیبلی برای پرتاب عقده های درونشون پیدا کردن . اصلا وقتی به خودم نگاه میکنم هیچ چیز خاصی که باعث این رفتار باشه پیدا نمیکنم . کلا سرباز آموزشی کجا و سربازی که لباس تمیز و یک دست به همراه درجه و آرم پوشیده  و چهره نورانیش !  داد میزنه که داره خوش میگذره بهش ( جدی نگیرید این یکی رو ! ) کجا ؟ 

دلم خیلی خیلی پر بود که مجبور شدم این حرفها رو بزنم . وگرنه خدا خودش میدونه که خیلی چیزای بزرگتر از این دلم رو به درد آورده و من به خاطر اینکه حتی کسی نیست به حرف هام گوش کنه تو خودم پنهونشون کردم .

 

 

دیشب برا مرخصی دو روزه ! با کلی اشتیاق اومدم شهر خودم و به محض رسیدن تموم وجودم تازه شد . منکرش نمیشم : خیلیا که میشناختن و نمیشناختن منو از اینکه منو تو این لباس مقدس میدیدن شکه شده بودن ! براشون قابل باور نبود که آره ! نوبت سربازی منم رسیده . خیلیاشون آرزوی موفقیت میکردن و روحیه میدادن و باورم میشد که برا مردمم اهمیت دارم . ولی معدود افرادی بودند و هستند که رفتار عجیب غریبی از خودشون نشون میدن !

طرف انگار داره با ( ... ) حرف میزنه . کل کلام اینکه یعنی تو که تو این لباسی آدم نیستی ! آخه یکی نیست به اینا بگه تو بی جنبه که الان با لباس شیک و پیک وایسادی جلو من و با ادکلن دوش گرفتی از وضعیت قبل از خدمت سربازها چه خبر داری ؟ چه بسا اکثرشون سالاری بودند که امثال تو خاک پاهاشون هم نمیشدن . حالا از هر نظر که فکرشو بکنین .

بی خیال ... همه جور آدم هست ... همه جور .فقط به خودم افتخار میکنم که اون موقعی که آزاد بودم و در اختیار خودم حتی یک بار به سربازی بی احترامی نکردم و همیشه بهشون دلداری میدادم و اونا رو داداش خودم میدونستم . حالا من پوستم کلفته ولی به خدا تموم بچه های سرباز به خصوص اونایی که اول راه هستن به امید و دلداری نیاز دارن . اینو به پشتوانه تجربه ای که تو این مدت کسب کردم دارم میگم .

 

 

آهای اونایی که خودتون رو تافته جدا بافته میدونین :

همه بنده های خدا از نظر ارزش وجودی یه اندازه اند و کسی برتری نسبت به کسی نداره . این شخصیت و درک آدمیه که برتری رو براش به ارمغان میاره .

یا علی